De meeste nierpatiënten zullen er bekend mee zijn: een zoutarm dieet. Hoewel ons lichaam niet volledig zonder zout kan, krijgt de westerse mens gemiddeld veel te veel zout binnen. Recent onderzoek lijkt aan te tonen dat het verlagen van de zoutinname door nierpatiënten echt werkt, en een gunstig effect heeft op het verloop van de nierziekte.

Als onderdeel van het NIGRAM-consortium is in 2015 onderzoek gedaan naar natriumbeperking in combinatie met een RAAS-blokkade en een Vitamine D receptor activator (VDRA) op Wistar ratten. Het artikel dat dit onderzoek beschrijft is echter pas deze maand gepubliceerd in NDT.

RAAS (ook wel 'RAS') staat voor Renine-Angiotensine-AldosteronSysteem, dat de bloeddruk in ons lichaam regelt. De ratten kregen een aantal weken lisinopril om de RAAS-blokkade te bewerkstelligen, en/of paricalcitol als VDRA, en een zoutrijk of juist zoutarm dieet. Na afloop van het onderzoek bleek dat de ratten met een zoutarm dieet bij elke behandelvorm minder proteïnurie (eiwit in de urine) hadden, en ook minder ontstekingen in hun nieren. Deze gevolgen hingen bovendien niet af van de bloeddruk. Bij een zoutrijk dieet trad dit effect niet op.

Inmiddels is er ook al een vervolgonderzoek gedaan onder een kleine groep nierpatiënten met milde nierinsufficiëntie. In dit onderzoek draaide het om paricalcitol en een zoutarm dieet van 8 weken. De patiënten die een 'normaal' zout dieet volgden, kregen gemiddeld 4 gram natrium (10 gram zout) binnen, terwijl de zoutarme deelnemers ongeveer 2,5 gram natrium (6 gram zout) innamen. Ook uit dit onderzoek bleek dat patiënten met een zoutbeperking minder albumine in hun urine hadden (een symptoom van nierschade), terwijl de paricalcitol daarop minder effect had.

Beide onderzoeken lijken er dus op te wijzen dat zelfs een matige zoutbeperking een gunstig effect heeft op de progressie van de nierziekte. Voor een duidelijker conclusie zijn echter wel langere studies nodig, met meer deelnemers.

Hoe zorg je ervoor dat kinderen en jongeren zich aan hun dieet houden? En wat doe je als kinderen door hun ziekte en dieet zo'n afkeer van eten hebben gekregen dat ze helemaal niet meer willen eten? Gelukkig zijn er diëtisten die de ouders en het kind kunnen begeleiden. Ze gaan met elkaar in gesprek en kiezen samen een passende behandeling om de nierfunctie zo lang mogelijk stabiel te houden.

De achteruitgang van de nierfunctie is soms te vertragen door te letten op voeding. Minder zout eten is bijvoorbeeld voor alle nierpatiënten belangrijk. Als de nieren bijna niet meer werken (nierfalen) of er zijn ernstige hartproblemen krijgt de nierpatiënt vochtbeperking als advies. Voor volwassenen en kinderen met een andere chronische nierschade is voldoende drinken juist belangrijk, net als voor gezonde mensen. Dan gaat het uitplassen van afvalstoffen beter.

Zoals hierboven beschreven heeft eten en drinken veel invloed op een chronische nierziekte. Wat kunnen de gevolgen zijn bij kinderen tussen 0-2 jaar met nierproblemen:

Lees meer »