Voor veel nierpatiënten is de levensverwachting met een nieuwe nier hoger dan wanneer zij blijven dialyseren. Uiteraard geldt dat ook voor patiënten met obesitas, maar hen wordt een transplantatie vaak geweigerd. Een van de redenen is het verhoogde risico op complicaties. Dit blijkt vooral op te gaan bij complexe transplantaties van nieren met meerdere slagaders.

Een niertransplantatie is een zware ingreep. Een behandelend nefroloog stelt vast of iemand een transplantatie aankan en verwijst vervolgens door naar een transplantatiecentrum in een academisch ziekenhuis. Veel centra weigeren echter nierpatiënten met obesitas. Hun conditie is vaak te slecht voor de operatie en het risico op afstoting van de nier is vergroot, evenals de kans op andere complicaties.

Grotere kans op afstoting
Britse onderzoekers hebben de transplantatie van nieren bij obese patiënten onderzocht. De gegevens van 1095 patiënten uit één kliniek – tussen januari 2004 en juli 2013 – werden vergeleken. Van hen had 24,2% obesitas. In totaal had 25.1% van de getransplanteerde nieren meerdere slagaders. Een complexe transplantatie bij obese patiënten werd dus regelmatig uitgevoerd. Het onderzoek wijst uit dat obese nierpatiënten inderdaad een significant hogere kans lopen op afstoting van het transplantaat, binnen één jaar. Deze verhoogde kans op afstoting gaat vooral op bij complexe transplantaties van nieren met meerdere slagaders. Bij een “normale” niertransplantatie zijn de vooruitzichten beter.

Obesitas en toewijzen van donororganen
Overgewicht en obesitas (een BMI hoger dan 30) is voor niemand gezond, maar voor nierpatiënten kunnen de gevolgen dus verregaand zijn. Ziekenhuizen kunnen hiermee rekening houden bij het toewijzen van donororganen.

Tip voor nierpatiënten met obesitas
Ben jij nierpatiënt en heb je obesitas? Soms levert tien kilogram gewichtsverlies al zoveel voordelen op, dat een transplantatie toch mogelijk is. Overleg met de behandelend nefroloog wat in jouw situatie noodzakelijk is.

Onderzoekers in München zijn erin geslaagd organen doorzichtig te maken met behulp van een oplosmiddel. Doordat dit oplosmiddel de cellen wel laat zitten, kunnen ze vervolgens het orgaan op celniveau in beeld brengen. Dit beeld gebruiken ze om nieuwe organen te printen. De onderzoekers beginnen met een pancreas en hopen over vijf tot zes jaar nieren te kunnen printen op basis van deze techniek.

Het LUMC werkt met een oplosmiddel dat alle cellen van een orgaan weg wast, waarna alleen de collageenstructuur, het 'skelet', overblijft. Andere centra proberen organen te maken op basis van CT- en MRI scans. In München hebben ze nog een andere benadering. Ze hebben een oplosmiddel ontwikkeld dat een orgaan doorzichtig maakt, terwijl de cellen blijven zitten. Dit doorzichtige orgaan kunnen ze vervolgens scannen met lasertechniek, die zo nauwkeurig is dat ze elke cel kunnen zien zitten.

Op basis van het beeld dat deze microscopische scantechniek produceert, willen de onderzoekers eerst de structuur van het orgaan printen en het vervolgens injecteren met stamcellen. Ze hopen op deze manier eerst een werkende pancreas te maken en over vijf of zes jaar een nier. Als alles gaat zoals gepland zouden klinische studies met de geprinte organen een aantal jaar daarna kunnen starten.

Lees meer »